ប្រាសាទតោ នៅប្រាសាទសម្បូរព្រៃគុក ខេត្តកំពង់ធំ

"ក្រុុមប្រាសាទកណ្តាល"

ប្រាសាទតោ បានជាហៅឈ្មោះដោយសំអាងមានរូបតោ។ តោសព្វថ្ងៃនៅសល់តែបួនទេគឺនៅនឹងប្រាសាទមួយគូ និងនៅសារមន្ទីមួយគូ។

ប្រាសាទតោ បច្ចុប្បនកំពុងទទួលបាននូវប្រជាប្រិយភាព ដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញ មិនចាញ់អម្បូរប្រាសាទជាច្រើនផ្សេងទៀតប្រចាំតំបន់ឡើយ។ ប្រាសាទទាំងនោះសាងសង់នៅលើដីរាបស្មើមានទំហំ ៣.០០០ ហិកតា ដែលប្រាសាទនេះសង់ពីថ្មបាយក្រៀម ឥដ្ឋតាន់ និងថ្មភក់ ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទឦសានវរ្ម័ននៃគ្រឹសក រាជ ៦១៦-៦៣៥ នាសម័យចេនឡា ឧទ្ទិសថ្វាយទៅដល់កិត្តិនាមព្រះសិវៈ ក្នុងលទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនាកាលពីសម័យនោះ។

ប្រាសាទតោ ត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅក្នុង សតវត្សរទី ៩ ដោយព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី ២ ជាព្រះរាជា មួយអង្គដែលបានស្ថាបនាសន្តតិវង្សអង្គ ពោលគឺ សាងសង់ក្រោយក្រុមប្រាសាទសំបូរ និងប្រាសាទយាយព័ន្ធ ដែលបានសាងសង់នៅក្នុងសតវត្សរទី ៧ នៅពេលស្តេចអង្គនេះបានគ្រប់គ្រងប្រទេសទាំងមូល។

ទីតាំងនេះក៏ជាផ្នែកមួយនៃទឹកដីរបស់ព្រះអង្គដែរ ហើយទ្រង់បានសាងសង់ប្រាសាទនេះ ដើម្បីជានិមិត្តរូបនៃឫទ្ធានុភាពអំណាចរបស់ព្រះអង្គ ផ្ទាល់ផងដែរ។

ប្រាង្គប្រាសាទកណ្តាលនៃប្រាសាទតោ គឺជា សំណង់នៅល្អតែមួយគត់ក្នុងក្រុមប្រាសាទនេះ ប៉ុន្តែកាលពីដើមមានប្រាសាទធ្វើពីឥដ្ឋ ឬថ្មបាយក្រៀមសង់ព័ទ្ធជុំវិញប្រាង្គប្រាសាទកណ្តាលដែរ។ បច្ចុប្បន្ននេះបានដួលរលំស្ទើរតែទាំងស្រុងអស់ទៅហើយ និងបានក្លាយជាទួលប្រាសាទទៅវិញ។ ប្រាង្គ ប្រាសាទកណ្តាលមានកម្ពស់រហូតដល់ទៅ ២០ ម៉ែត្រ ឯណោះ ហើយមេទ្វារត្រូវបានឆ្លាក់ក្បូរក្បាច់រចនា ជាលក្ខណៈភ្ញីស្លឹកឈើ(ស្លឹកកន្ទ្រាំងខេត្ត)ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីរចនាបទ គូលេន នៅពាក់កណ្តាលទីមួយនៃសតវត្សរទី ៩។

លក្ខណៈសម្គាល់នៃរូបចម្លាក់តោ ដែលនៅ សង្ខាងកាំជណ្តើរមានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងចម្លាក់ តោនៅភ្នំគូលេនដែរ បើយោងតាមរយៈភស្តុតាងនេះ បង្ហាញថា ប្រាសាទតោត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅ ពេលតែមួយដំណាលគ្នាទៅនឹងការស្ថាបនា សន្តតិវង្សក្រុងអង្គរដូច្នោះឯង។ ម៉្យាងរូបចម្លាក់តោ ដែលបានឃើញនៅប្រាសាទនេះមានខ្លួនទាបជំហររឹងមាំ ទឹកមុខព្រមជាមួយនឹងរោមរួញកន្តាញ់គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ក្រៃលែង។

សព្វថ្ងៃប្រាសាទតោ ជាប្រាសាទមួយក្នុង ចំណោមប្រាសាទពីរសំខាន់បំផុតនៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ក៏ដូចជាប្រាសាទដទៃទៀតក្នុងតំបន់អង្គរ ដែលត្រូវបានគេផ្តោតចំណាប់អារម្មណ៍សារជាថ្មីឡើងវិញ។

ទាំងនេះជាតោប្រាសាទសម្បូរព្រៃគុកបើគិតទាំងអស់មាន៦ក្បាល ដែលដាក់តម្កល់នៅតាមខ្លោងទ្វារ៣ នៅសល់តែពីរទេដែលនៅជាមួយប្រាសាទ ពីរទៀតនៅសារមន្ទីរខេត្តកំពង់ធំ។ ជម្រាបផងដែរថា ទ្វារទាំងបួន គឺបើកតែមួយច្រកទេ តោដែលនៅជាមួយប្រាសាទសព្វថ្ងៃគឺច្រកទ្វារមុខ គឺច្រកចេញចូល ដែលនៅមានសោភ័ណភាពជាទីពេញនិយមរបស់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ដែលថតផ្តិតជាអនុស្សាវរីយ៍ផងដែរ។

#យើងរួមគ្នាការពារសម្បត្តិទាំងអស់គ្នា។

#ប្រភពឯកសារចាស់