សាកល្បងសិក្សាអត្ថបទរឿងប៉ូល​វីរហ្សី​នី

សាកល្បងសិក្សាអត្ថបទរឿងប៉ូល​វីរហ្សី​នី

សេចក្តី​ផ្តើម

        រឿង​ ប៉ូល​វីរហ្សី​នី គឺ​ជា​អក្សរសិល្ប៍​បារាំង​បែប​ប្រលោម​លោក​មនោសញ្ចេតនា ដែល​ត្រូវ​បាន​និពន្ធ​ដោយ​អ្នក​និពន្ធ​បារាំង​មួយ​រូប​គឺ​លោក ហ្សាក់​​ ហង់រី ប៊ែណាដាំង​ ឌឺ សាំង​ព្យែ(Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre) ​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​នៅ​​ឆ្នាំ​១៧៨៧ និង​ប្រែ​សម្រួល​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ដោយ​លោក ហង្ស ធុនហាក់។ រឿង​នេះ​​និយាយ​អំពី​គូ​សង្សារ​មួយ​គូ​គឺ ប៉ូល និង វីរហ្សីនី ដែល​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នាលើ​កោះ​ម៉ូរីស​តាំង​ពី​តូច​រហូត​ដល់​ធំ​ពេញ​វ័យ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ទាំង​ពីរត្រូវ​ព្រាត់​ប្រាសគ្នា​ទៅ​វិញ។ វា​ជារឿង​ប្រលោមលោក​មួយ​ដ៏​មាន​អត្ថន័យ ដែល​ហាក់​ដូច​ជាមាន​ជីវិត​ខំ​ស្រែក​ថ្ងូរ​នៃពិភពជិត​ស្លាប់​គ្រប់​ទីកន្លែង។

អ្នក​និពន្ធ​រឿង​នេះ មាន​ការ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​បែង​ចែក​វណ្ណៈនៅ​ក្នុង​សង្គមបារាំង​នាសតវត្ស​ទី​​១៨។ ក្នុង​រឿង​នេះ អ្នក​និពន្ធ​បាន​បង្ហាញ​ពី​ភាព​ស្មើ​គ្នា​ដែល​កើត​មាន​ឡើង​នៅ​លើ​កោះ​ម៉ូរីស ជាកន្លែង​ដែល​អ្នក​ស្រុក​ចែក​រំលែក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ គ្មាន​កម្មសិទ្ធ​ផ្តាច់​មុខ​របស់​​នរណា​ម្នាក់​     ពោល​គឺ​គ្រប់​គ្នា​ខំ​ធ្វើ​ស្រែ

ចម្ការ។ ពួក​គេ​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​ដោយ​ស្រុះ​ស្រួល​គ្នា​ដោយ​គ្មាន​ជម្លោះ​ទាស់​ទែង​គ្នា​អ្វី​ឡើយ។

បច្ចុប្បន្ន រឿង​ប៉ូលវីរហ្សីនី ត្រូវ​បាន​ក្រសួង​អប់​រំដាក់​ចូល​ក្នុង​កម្មវិធីសិក្សា (អត្ថ​បទ​ស្តាប់​ ក្នុង​សៀវ​ភៅ​អក្សរ​សាស្រ្ត​ខ្មែរ​ថ្នាក់​ទី​១២) សម្រាប់​កូន​ខ្មែរ​បាន​ស្គាល់​និង​ក្រេប​នូវ​រស​ដ៏​ឆ្ងាញ់​របស់​អត្ថ​បទ​ប្រលោម​លោក​មួយ​នេះ។ តទៅ​នេះ យើង​នឹង​សាកល្បង​លើក​យក​​រឿង​នេះមក​សិក្សា ដែល​មាន​ដូច​ខាង​ក្រោម៖

១. សង្ខេប​រឿង

          រឿង​នេះ​ចាប់​ផ្តើម​ឡើងដោយ​និយាយ​អំពី​លោកដឺឡាទួរមាន​សញ្ជាតិ​បារាំង ដែល​បាន​នាំ​ប្រពន្ធ​មក​រស់​នៅ​លើ​កោះ​ អ៊ីល​ដឺ​ហ្រ្វង់ នាឆ្នាំ​១៧២៦។ លោក​ដឺ​ឡាទួរ​បាន​​ស្លាប់​ដោយ​ប​ន្សល់​ទុក​ប្រពន្ធ​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ឱ្យ​រស់​នៅ​ជាមួយ​ស្រី​បម្រើ​ម្នាក់​ឈ្មោះ​នាង​ម៉ារី។ អ្នក​ស្រី​ដឺ​ឡាទួរ បាន​ចាកចេញ​ពី​ភូមិ​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ជាមួយ​នាង​ម៉ារី ហើយ​បាន​បង្កើត​បាន​កូន​ស្រី​មួយ​ឈ្មោះនាង វីរហ្សី​នី។

នៅ​កន្លែង​ដែល​អ្នកស្រី​ដឺ​ឡាទួរបាន​ទៅ​តាំង​ទី​លំនៅ​នោះ មាន​គ្រួសារ​មួយ​ទៀតគឺ គ្រួសារ​របស់​អ្នក​ស្រី​ម៉ាហ្គើរីត។ គាត់​មាន​អ្នក​បម្រើ​ប្រុស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ដូម៉ាំង្គ និង​មាន​កូន​ប្រុស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ ប៉ូល។ គ្រួសារ​ទាំង

ពី​ស្រឡាញ់​រាប់​អាន​គ្នា​ខ្លាំងណាស់។ ពួក​គេ​រស់​នៅ​ដោយ​ប្រកប​រ​បរ​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការនិង​ដាំដំណាំផ្សេងៗ។

​          ចំណែក​ឯ​បុត្រា​និង​បុត្រី​របស់​គ្រួសារ​ទាំងពីគឺ ប៉ូល និង វីរហ្សីនី ពួក​គេ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ខ្លាំង​ណាស់ ព្រមទាំង​មាន​អនុស្សាវរីយ៍​ផ្អែម​ល្ហែម​ជាមួយ​គ្នា​យ៉ាង​ច្រើនរាប់​មិន​អស់។ តែ​ជាអកុសល អ្នក​ទាំង​ពីរ​ត្រូវ​ឃ្លាត​ឆ្ងាយ​ពីគ្នា។ ថ្ងៃ​មួយ ម្តាយ​មីង​របស់​អ្នក​ស្រី​ដឺឡាទួរ គឺ​លោក​ស្រី​ដឺឡាទួរ បាន​ផ្ញើសំបុត្រ​ពី​ប្រទេស​បាន​រាំងឱ្យ​ម្តាយ​របស់​នាង​វីរហ្សីនី បញ្ជូន​នាង​ទៅ​រស់​នៅ​ជាមួយ​គាត់​ ព្រម​ទាំង​សន្យា​ប្រគល់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដើម្បី​ឱ្យ​វីរហ្សី​នី​រស់​នៅ​បាន​សុខ​ស្រួល។ ពី​ដំបូង នាង​វីរហ្សីនីមិន​ព្រម​ទៅ​នោះ​ទេ ឯ​ម្តាយ​នាង​ក៏​មិន​ចង់​ឱ្យ​កូន​ស្រី​ចាក​ចេញ​ពី​ខ្លួន​ដែរ ជាពិសេស​ អ្នក​ដែល​ជំទាស់ខ្លាំង​មិន​ឱ្យ​វីរហ្សី​នី​ទៅ​​នោះ​គឺ​ប៉ូល​នេះ​ឯង។ តែ​ដោយ​សារ​មាន​ការ​ពន្យល់​ណែ​នាំ​ពី​លោក​ចៅ​ហ្វាយ​ក្រុង​ដឺឡាបួរដូណេស និង​លោក​គ្រូ​សង្ឃរាជផង​នោះ ទើប​នាង​វីរហ្សី​នីដាច់​ចិត្ត​ទៅ​រស់​នៅ​​ស្រុក​បារាំង។ ដំណើរ​ចាក​ចេញរបស់​នាងធ្វើ​ឱ្យ​អ្ន​ក​ស្រុក​មាន​ក្តី​អាឡោះ​អាល័យ​ជាខ្លាំង ហើយ​អ្នក​ដែល​ខូច​ចិត្ត​ខ្លាំង​ជាង​គេ​​នោះ​គឺ​ប៉ូល។

នៅ​ស្រុក​បារាំង នាង​វីរហ្សី​នី​ ត្រូវ​រង​នូវ​ការ​ជេរ​ប្រមាទ​ពី​សំណាក់​ជី​ដូនចិត្ត​អាក្រក់​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ ដោយ​ទ្រាំ​តស៊ូ​ទៀត​លែង​​បាន នាង​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ត្រឡប់​មក​វិញ។ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៤ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ១៧៤៤វីរហ្សី​នី បាន​ជិះ​កប៉ាល់​សាំងហ្សេរង់ ធ្វើ​ដំណើរ​មក​រក​គ្រួសារ​ដ៏​កក់​ក្តៅ​របស់​នាង​។ តែ​ជាអកុសល កប៉ាល់​បាន​ជួប​​នឹង​ព្យុះ​សង្ឃរា​មួយ​យ៉ាង​ធំ​នៅ​ពេល​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ។ ប៉ូល​បាន​ដឹង​ពី​ដំណឹង​នេះ ក៏​ម្នីម្នា​មក​ជួយ​តែគេ​ពុំ​អាច​ជម្នះ​នូវ​រលក​ដ៏​ធំៗ​ទាំង​នោះ​បាន​ឡើយ។ ព្យុះ​កំណាច​ក៏​បាន​ឆក់​យក​ជី​វិត​របស់​នាង​វីរហ្សីនី​ក្នុង​គ្រា​នោះ​ដែរ។ គ្រួសារ​ទាំង​ពីរ​កើត​ទុក្ខ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​មរណភាព​របស់​នាង​ ហើយ​ពិធី​បុណ្យ​សព​របស់​នាង​ត្រូវបាន​ប្រារព្ធ​ឡើង​យ៉ាង​អធិក​អធម​ជា​ទី​បំផុត។ ដោយ​ទ្រាំ​នឹង​ការ​ឈឺចាប់​នៃ​ការ​បាត់​បង់​សង្សារ​ពុំបាន ប៉ូល​បាន​ធ្លាក់​ខ្លួនឈឺ ហើយ​ស្លាប់​ទៅ​តាម​គូស្នេហ៍​របស់​ខ្លួន។ សព​របស់​ប៉ូល​ត្រូវ​បាន​គេ​បញ្ចុះ​នៅ​ក្បែរ​ផ្នូររបស់​នាង​វីរហ្សី​នី។

២.វិភាគតួអង្គ

v  នៅក្នុងរឿងនេះមានតួអង្គដួចជា៖

·         ប៉ូល​ : កូនប្រុសរបស់អ្នកស្រីម៉ាហ្គើរីត សង្សាររបស់វីរហ្សីនី

·         វីរហ្សីនី : កូនស្រីរបស់អ្នកស្រីដឺឡាទួរ សង្សាររបស់ប៉ូល

·         អ្នកស្រីដឺឡាទួរ : ម្តាយនាងវីរហ្សីនី

·         អ្នកស្រីម៉ាហ្គើរីត : ម្តាយចៅប៉ូល

·         នាងម៉ារី : បាវបំរើក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកស្រីដឺឡាទួរ

·         ដូមាំង : បាវបំរើក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នកស្រីម៉ាហ្គើរីត

·         លោកដឺឡាបួរដូណេស៍ : ជាចៅហ្វាយក្រុងនៅកោះអ៊ីលដឺហ្រ្វង្ស(ក្រុងព័រល្វី)

·         ម្តាយមីងអ្នកស្រីដឺឡាទួរ : ជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននៅបារាំង

·         នាងព្នង : ជាអ្នកងារ(ពួកស្បែកខ្មៅ)

·         ចៅហ្វាយនាងព្នង : ជាអ្នកមានមួយរូបន ខ្មៅ

·         ពួកព្នងមួយក្រុម : ពួកអ្នកងាស្បែកខ្មៅរស់នៅក្នុងព្រៃ

·         តាចាស់ : អ្នកជិតខាងរបស់ក្រុមគ្រួសារអ្នកស្រីដឺឡាទួរ

·         កម្មករនាវា : ធ្វើការលើនាវា

·         ពួកទាហាន

·         មាឡាបារ : ជាអ្នកដុះលាងសពនាងវីរហ្សីនី

·         ព្រះសង្ឃ

·         ប្រជាជននៅលើកោះ

·         ស្រីបម្រើរបស់ម្តាយមីងអ្នកស្រីដឺឡាទួរ

v  វិភាគតួអង្គសំខាន់ៗ

1.  ប៉ូល

o   គុណសម្បត្តិ

·         ជាមនុស្សឧស្សាហ៍ ព្យាយាមក្នុងកិច្ចការចិញ្ចិមជីវិត

·         មានស្មារតីអង់អាច កា្លហាន ហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីស្នេហា

·         ចេះគោរពមាតា​​ និងអ្នកជិតខាង

·         មានភក្តីភាពចំពោះមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់

·         មានចិត្តសប្បុរស ចេះជួយយកអាសារអ្នកដ៏ទៃដោយមិនគិតសុខទុក្ខខ្លួនឯង

·         ជាមនុស្សស្មោះត្រង់ មិនចេះកុហកបោកប្រាស់

·         ជាមនុស្សដែលស្រឡាញ់ធម្មជាតិ ការពារបរិស្ថាន

o   គុណវិបត្តិ

·         មានចំនេះដឹងតិចតួច មិនចេះអក្សរ

·         ធ្វើអ្វីតាមចិត្តកម្រោល ពុំពិចារណាវែងឆ្ងាយ

·         មិនពិគ្រោះយោបល់ជាមួយចាស់ទុំ ធ្វើអ្វីតាមតែអំពើចិត្ត

·         មិនចេះស្រឡាញ់ខ្លួន ឲ្យស្នេហាដឹកមុខបាន។ ប៉ូល ហេតុតែស្រឡាញ់វីរហ្សីនីខ្លាំង ហួសហេតុ ធ្វើឲ្យខ្លួនសោកសង្រេង ខ្លួនប្រាណទាំងមូលពោរពេញដោយភាពឈឺ ចាប់។ អ្នកមានជីវិតរស់នៅទាំងប៉ុន្មានគ្មានតម្លៃដល់នាងវីរហ្សីនីម្នាក់ដែលបាន ស្លាប់ទៅនោះទេ។ ទីបំផុតសេចក្តីខ្លោចផ្សាបានមកនាំវិញ្ញាណក្ខន្ធប៉ូលចាកចេញពីរាងកាយគេទៅចោលលោកនេះ។

2. វីរហ្សីនី

o   គុណសម្បត្តិ

·         មានរូបសម្រស់ស្អាតបាត ចរិតស្លូតបូត សុភាពរាបសារ

·         ជាកូនប្រកបដោយគន្លងធម៌ គោរពស្រឡាញ់មាតា ចាស់ទុំ

·         ជាជនសប្បុរស ចេះឈឺឆ្អាលចំពោះសុខទុក្ខអ្នកដទៃ

·         មានចិត្តស្មោះនឹងស្នេហា

·         រក្សាកិត្តិយសក្នុងនាមជានារីក្រមុំព្រហ្មចារី

·         ព្យាយាមសិក្សារៀនសូត្រ(អាន សរសេរ)

·         ស្រឡាញ់ធម្មជាតិ ការពារបរិស្ថាន

·         មិនចេះខ្ជិលច្រអូស រ៉ាប់រងកិច្ចការផ្ទះទាំងអស់

o   គុណវិបត្តិ

·         ធ្វើអ្វីតាមតែអំពើចិត្ត ពុំសុំយោបល់ពីចាស់ទុំ

·         ជាមនុស្សមិនសូវក្លាហាន

·         ធ្វើអ្វីច្រើនតែពឹងលើអ្នកដទៃ មិនអាស្រ័យកម្លាំងខ្លួន។

3. អ្នកស្រីដឺឡាទួរ

o   គុណសម្បត្តិ

·         ចិញ្ចឹមនិងអប់រំកូនបានល្អ

·         ជាអ្នកមានសណ្តានចិត្តល្អ ចេះធ្វើទានដល់អ្នកក្រីក្រជាងខ្លួន

·         ចេះតស៊ូក្នុងជីវិតទោះបីត្រូវម្តាយមីងមើលងាយ និងជាស្ត្រីមេម៉ាយក៏ដោយ

·         ស្រឡាញ់កូន ចង់ឲ្យកូនមានសេចក្តីសុខ សុភមង្គល

·         ជាអ្នកចេះដឹងមួយរូប(ចេះអានអក្សរ សរសេរសំបុត្រ)

·         ជាមនុស្សមានអធ្យាស្រ័យល្អចំពោះជនទូទៅ(បាវព្រាវ អ្នកជិតខាង)

o   គុណវិបត្តិ

·         ឲ្យតម្លៃលើទ្រព្យសម្បត្តិខ្លាំងពេក មិនខ្វល់ពីវាសនាអនាគតកូនស្រី

·         ចាកចេញពីស្រុកកំណើតដោយសារតែរត់តាមប្តី។

4. អ្នកស្រីម៉ាហ្គើរីត៖ អ្នកស្រីជាតួអង្គប្រកបដោយគុណសម្បត្តិដូចជា៖

·         ជាម្តាយដែលមានព្រហ្មវិហារធម៌ចំពោះកូនដោយស្រឡាញ់ និងអប់រំកូនបានល្អ

·         ជាស្ត្រីដែលមានការតស៊ូខ្ពស់ក្នុងឆាកជីវិត ទោះបីជាស្ត្រីមេម៉ាយក៏ដោយ

·         ជាអ្នកមានសណ្តានចិត្តល្អ ជាទីរាប់អាននៃជនទាំងឡាយ

·         ជាអ្នកមានអធ្យាស្រ័យល្អ ចេះជួយយកអាសា និងផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់មិត្ត

·         ជាមនុស្សស្មោះត្រង់ ស្រឡាញ់សន្តិភាព ចូលចិត្តភាពស្ងប់ស្ងាត់។

5. ម្តាយមីងអ្នកស្រីដឺឡាទួរ

o   គុណសម្បត្តិ

·         ជាអ្នកស្រឡាញ់កិត្តិយស ភាពថ្លៃថ្នូរ មិនចង់ឲ្យគេមើលងាយលើខ្លួន

·         ជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ ស្ថិតក្នុងត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់

·         ជួយអប់រំបណ្តុះបណ្តាល់វីរហ្សីនីឲ្យក្លាយជាមនុស្សចេះដឹង       ដោយបញ្ជូននាង

អោយទៅសាលារៀន

o   គុណវិបត្តិ 

·         ស្រឡាញ់តែទ្រព្យសម្បត្តិ និងកិត្តិយសមិនសូវខ្វល់ពីសុខទុក្ខក្មួយស្រីបង្កើត

·         ប្រកាន់វណ្ណៈ រើសអើងដល់អ្នកក្រីក្រ

·         មានចិត្តលោភលន់ គិតតែពីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន

·         កាចសាហាវ ឃោរឃៅដោយបញ្ជូនវីរហ្សីនីមកកោះវិញក្នុងពេលដែលកំពុងមានព្យុះសមុទ្រ មិនខ្វល់ពីការស្លាប់រស់របស់ចៅស្រី

·         អាងទ្រព្យសម្បត្តិ គាបសង្កត់អ្នកទន់ខ្សោយមតាមរយៈមន្ត្រីរាជការ។

6. លោកដឺឡាបួដូណេស៍

o   គុណសម្បត្តិ

·         ជាចៅហ្វាយខេត្តដែលមានអំណាចក្រៃលែង

·         ធ្វើការតាមតួនាទី

·         មានចិត្តសប្បុរសធម៌ក្នុងការចាត់ចែងពិធីបុណ្យសពវីរហ្សីនី និងប៉ូល ព្រមទាំងជួយទំនុកបម្រុងដល់គ្រួសារអ្នកស្រីដឺឡាទួរពេលខ្វះខាត

o   គុណវិបត្តិ

·         មានចិត្តលំអៀងទៅរកអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ

·         ប្រកាន់វណ្ណៈ រើសអើង មើលងាយអ្នកក្រ

·         គិតប្រយោជន៍ខ្លួនឯងច្រើនជាងប្រយោជន៍រួម

7.   ដូមាំង

o   គុណសម្បត្តិ

·         ជាអ្នកបំរើដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ និងគោរពចៅហ្វាយនាយ

·         ជាមនុស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងការងារមិនខ្លាចនឿយហត់

·         ជាមនុស្សចេះជួយយកអាសាចៅហ្វាយពេលជួបទុក្ខលំបាក

o   គុណវិបត្តិ

·         មើលថែប៉ូល វីរហ្សីនីមិនបានដិតដល់ ធ្វើឲ្យពួកគេចេញពីផ្ទះបាត់ដំណឹង ធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាចលាចលព្រោះរឿងនេះ

·         ខ្វះបញ្ញាក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា។

8. ម៉ារី

o   គុណសម្បត្តិ

·         ជាអ្នកបម្រើដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ គោរពចៅហ្វាយ

·         យកចិត្តទុកដាក់ធ្វើកិច្ចការតាមតួនាទី

·         ជួយយកអាសា និងចូលរួមសុខទុក្ខជាមួយចៅហ្វាយនាយ

9. ចៅហ្វាយនាងព្នង៖ ជាតួអង្គប្រកបដោយគុណវិបត្តិដូចជា៖

·         ជាមនុស្សឃោរឃៅ គ្មានចិត្តមេត្តាករុណាចំពោះពួកទាសករ

·         គិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនខ្វល់ពីទុក្ខវេទនាអ្នកដទៃ

·         ជាមនុស្សកុហកបោកប្រាស មិនគោរពពាក្យសច្ចៈ

·         ជាមនុស្សចាស់ព្រើល ល្មោភកាមតណ្ហា វង្វេងនឹងសម្រស់នាងតូចវីរហ្សីនី។

10.  តាចាស់៖ ជាតួអង្គប្រកបដោយគុណសម្បត្តិដូចជា៖

·         ជាអ្នកជិតខាងដែលមានចិត្តសណ្តោសករុណា ចេះជួយយកអាសាញាតិមិត្ត ដោយ មិនទាមទារសគុណ ឬខ្លាចនឿយហត់ទេ

·         ជាចាស់ទុំដែលមានការចេះដឹងរាក់ជ្រៅ យល់ការណ៍ច្បាស់លាស់។

11.  ពួកព្នងមួយក្រុម៖ ថ្វីបើពួកនេះជាជនជាតិស្បែកខ្មៅ ហើយមានឈ្មោះជាអ្នកងារ និងមាន     ទោសជាប់ខ្លួន កំពុងរត់គេចពីចៅហ្វាយនាយចិត្តកំណាចក្តី ក៏ពួកនេះជា មនុស្សដែលចេះដឹងខុសត្រូវ ស្គាល់គុណ ស្គាល់ទោស។ ពួកគេបានតបស្នងគុណវីរហ្សីនី និងប៉ូលយ៉ាងពេញចិត្ត។

៣. វិភាគអត្ថន័យ

១)ប្រធានរឿង៖ តាមរយៈរឿងនេះអ្នកនិពន្ធបានបង្ហាញពីវីរភាពស្នេហារវាងកំលោះ ប៉ូល និងនាងក្រមុំវីរហ្សីនី និងបុព្វហេតុដែលធ្វើឲ្យស្នេហាស្មោះស្ម័គ្រ និងជីវិតរបស់ជនទាំងពីរត្រូវបញ្ចប់។

២)មូលបញ្ហារឿង៖ នៅក្នុងរឿងនេះមានមូលបញ្ហាសំខាន់ៗបីដូចជា៖

·                     គម្រូស្នេហារវាងប៉ូល និងវីរហ្សីនី : ស្នេហាដ៏ស្មោះស្ម័គ្រដែលពោរពេញដោយភាពក្លាហានរបស់អ្នកទាំងពីរបានធ្វើឲ្យគេមានការស្ញប់ស្ញែងជាពន់ពេក។ ចំពោះវីរហ្សីនីទោះបីនាងត្រូវទៅរស់នៅទីក្រុងប៉ារីស ដោយសារគំនាបម្តាយនាងក្តី ក៏នាងរក្សាបាននូវភក្តីភាពស្នេហាចំពោះប៉ូលជានិច្ច។ ចំណែកប៉ូលដែលរស់នៅលើកោះយ៉ាងត្រម៉ង់ត្រមោច កណ្តោចកណ្តែងខ្លោចផ្សាព្រោះតែនឹករលឹកដល់នារីជាទីស្នេហារបស់គេ។ ប៉ូលនៅទន្ទឹងរង់ចាំវីរហ្សីនីគ្មានលស់មួយថ្ងៃណា។     ស្នេហារបស់គេទៀតសោតចំពោះ

មរណៈភាពរបស់ប៉ូល និងវីរហ្សីនី គឺជាសោកនាដកម្មនៃសេចក្តីស្នេហាដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។

·                     ប្រភពនៃសុភមង្គលពិត មិនមែនសុទ្ធតែកើតពីទ្រព្យសម្បត្តិនោះទេ : ទោះបីជា ប៉ូល  និង

វីរហ្សីនីមានស្នេហាដ៏កម្សត់កម្រ និងប្តូរផ្តាច់ជាមួយគា្នយ៉ាងណា នៅពេលដែលទ្រព្យសម្បត្តិមានឥទ្ធិពលរីកធំធាត់ទៅ គឺជារន្ទះដែលមកបាញ់បំបែកស្នេហាអ្នកទាំងពីរឲ្យខ្ចាត់ខ្ចាយខ្ទេចខ្ទាំ។ មុនដំបូងអ្នកស្រីដឺឡាទួរគិតថា អត់ពីគាត់ទៅមានតែទ្រព្យសម្បត្តិប៉ុណ្ណោះដែលធ្វើឲ្យវីរហ្សីនីទទួលបានក្តីសុខ។   លុះដល់ពេល

វីរហ្សីនីត្រូវរងទុក្ខយ៉ាងវេទនាខ្លោចផ្សាបំផុតលើគំនរមាសប្រាក់ នៅទីក្រុងប៉ារីស ហើយបន្តមកនាងត្រូវបាត់បង់ជីពជន្មនៅក្នុងមហាសាគរដ៏ធំធេងយ៉ាងអណោចអធមទៀតនោះ ទើបអ្នកស្រីដឺឡាទួរដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាការគិតរបស់គាត់គឺខុសទាំងស្រុង។       ទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនប៉ុណ្ណា        ក៏មិនមែនជាបុព្វហេតុនៃ

សុភ​​​មង្គលរបស់កូនស្រីសំណព្វចិត្តគាត់ឡើយ។

·                     បញ្ហាភាពក្រីក្រ និងការរើសអើងវណ្ណៈ : ភាពក្រីក្រគឺជាមូលហេតុដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្រីដឺឡាទួ​រ​ឃ្លាតឆ្ងាយពីស្រុកកំណើត មករស់នៅយ៉ាងកម្សត់កម្រនៅលើកោះអ៊ីលដឺហ្រ្វង់ ហើយធ្វើ​ឱ្យនាងវីរហ្សីនីត្រូវបង្ខំចិត្តទៅរស់នៅឯស្រុកបារាំង។ ម៉្យាងទៀត ព្រោះតែបញ្ហាក្រីក្រនេះ​ហើយដែលធ្វើឱ្យមានការរើសអើងវណ្ណៈនៅក្នុងសង្គមបារាំង។ ពួកអ្នកមានដូចជាម្តាយ​មីង​អ្នកស្រីដឺឡាទួរ មិនព្រមទទួលស្គាល់អ្នកស្រីដឺឡាទួរដែលជាអ្នកទុគ៌តនេះឯង។

៣)ឧត្តមគតិរឿង៖ តាមរយៈការសិក្សាអត្ថបទរឿងប៉ូល និងវីរហ្សីនីរួចមក នាំឲ្យយើងអាចដកស្រង់យកនូវគោលគំនិតអប់រំសំខាន់ៗដូចជា៖

Ø  ចំពោះមាតាបិតា

·                     អប់រំមាតាបិតាទាំងឡាយ ត្រូវប្រកបដោយព្រហ្មវិហារធម៌គឺ សេចក្តីមេត្តា  ករុណា មុទិតា ឧបេក្ខាចំពោះបុត្រធីតារបស់ខ្លួន

·                     អប់រំមាតាបិតាត្រូវចេះអប់រំកូន ផ្តល់ឱវាទល្អៗដល់កូន និងធ្វើគម្រូល្អសម្រាប់កូន

·                     ត្រូវគិតពីសេចក្តីសុខ​ សុភមង្គលរបស់កូនជាធំ ដោយមិនត្រូវមើលឃើញតែផលប្រយោជន៍ក្នុងរយៈពេលខ្លី ដែលបានមកពីទ្រព្យសម្បត្តិ ហើយធ្វើឲ្យបាត់បង់សុភមង្គលពេញមួយជីវិតរបស់កូនទេ

·                     ត្រូវមានធម៌ខន្តីចំពោះកូន   ចេះយល់អធ្យាស្រ័យចំពោះកូននៅពេលដែល  កូនប្រព្រឹត្តិ

ឆ្គាំឆ្គងដោយប្រការណាមួយតាមការគួរ។

Ø  ចំពោះបុត្រធីតា

·                        អប់រំកូនៗត្រូវចេះគោរពស្រឡាញ់ និងដឹងគុណជានិច្ចចំពោះឪពុកម្តាយ

·                        ត្រូវស្តាប់តាមដំបូន្មានឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល

·                        មុនសម្រេចចិត្តធ្វើរឿងអ្វីមួយ ត្រូវសុំយោបល់ពីឪពុកម្តាយ  ចៀសវាងកំហុសឆ្គងដោយ

ចៃដន់ ហើយបង្ករផលវិបាកដល់ខ្លួន

·                        ត្រូវគិតពីសេចក្តីសុខទុក្ខរបស់ឪពុកម្តាយមុននឹងគិតពីខ្លួនឯង។

Ø  ចំពោះចៅហ្វាយនាយ

·                        ត្រូវមានចិត្តសណ្តោសប្រោសប្រណីចំពោះអ្នកក្រោមឱវាទ

·                        មិនត្រូវអាងអំណាចហើយមើលងាយដល់ជនទន់ខ្សោយជាងខ្លួន។

Ø  ចំពោះកម្មករ

·                        ត្រូវស្មោះត្រង់នឹងចៅហ្វាយនាយ មិនត្រូវគេចវេសពីការងារ

·                        ប្រឹងប្រែងធ្វើការងារ ដើម្បីបម្រើឲ្យភាពរុងរឿងនៃចៅហ្វាយ

·                        ត្រូវចូលរួមសុខទុក្ខជាមួយចៅហ្វាយគ្រប់ពេលវេលា។

Ø  ចំពោះមនុស្សក្នុងសង្គមទូទៅ

·                        អប់រំឲ្យមនុស្សចេះគោរពស្រឡាញ់ និងការពារកិត្តិយសរបស់ខ្លួន

·                        ត្រូវចេះស្រឡាញ់មនុស្សជាតិទូទៅ ដោយមិនប្រកាន់វណ្ណៈ ពណ៌សម្បុរ

·                        ត្រូវប្រព្រឹត្តអំពើល្អជានិច្ច ដើម្បីសេចក្តីសុខទាំងអស់គ្នា

·                        អប់រំមនុស្សកុំឲ្យមានចិត្តលោភលន់ ចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកដទៃ

·                        អប់រំឲ្យមនុស្សក្លាហាន និងត្រូវតែតស៊ូជំនះរាល់ឧបសគ្គដែលកើតមានចំ ពោះមុខ

·                        អប់រំមនុស្សឲ្យទទួលស្គាល់តម្លៃនៃចំនេះវិជ្ជា និងរៀនស្វែងយល់ពីពិភពខាងក្រៅឲ្យបានច្រើន កុំធ្វើដូចជាកង្កែបនៅក្នុងអណ្តូង

·                        អប់រំឲ្យមនុស្សចេះស្រឡាញ់ធម្មជាតិ ស្គាល់ពីតម្លៃធម្មជាតិ និងចូលរួមថែរក្សាការពារធម្មជាតិ

·                        ឲ្យមនុស្សយល់ពីតម្លៃនៃទំនាក់ទំនង ការចងសម្ពន្ធមិត្តនឹងគ្នា និងចេះជួយឈឺឆ្អាលដល់គ្នាទៅវិញទៅមក

·                        អប់រំឲ្យមនុស្សរៀនគិត រៀនពិចារណារកហេតុផល និងចេះសុំយោបល់ពីអ្នកដទៃមុនសម្រេចចិត្តធ្វើកិច្ចការណាមួយដើម្បីចៀសវាងកំហុសឆ្គង។

សន្និដ្ឋាន

          ឆ្លងកាត់តាមការសិក្សាខាងលើរួចមក យើងអាចសន្និដ្ឋានបានថារឿង«ប៉ូល វីរហ្សីនី» នេះគឺជា​ប្រលោមលោកមួយដែលបង្កប់ទៅដោយមនោសញ្ចេតនាដ៏ផ្អែមល្ហែមផង និងល្វីងជូរចត់ផង។ ទោះបី​ជា​អ្នកនិពន្ធបានបញ្ចប់សាច់រឿងដោយបន្សល់ទុកនូវសោកនាដកម្ម        គឺការបាត់បង់ជីវិតរបស់តួអង្គឯកគឺ

​កម្លោះ​ប៉ូល និងក្រមុំវីរហ្សីនីក៏ដោយ ក៏ការបាត់បង់នេះជាសារមួយសម្រាប់ដាស់សតិយុវជនឱ្យចេះពិចារណាក្នុងផ្លូវជីវិតរបស់ខ្លួន។  រឿងនេះ​ពិតជាមានតម្លៃល្អប្រសើរមិនអាចកាត់ថ្លៃបានម្រាប់បណ្តុះទឹកចិត្តយុវជនឱ្យចេះមានភក្តីភាពរវាងគ្នា និង​គ្នាពិសេសចំពោះគូស្នេហ៍ និងឱ្យយុវជនចេះស្រឡាញ់ ការពារធនធានធម្មជាតិ និងបរិស្ថានដែលជារឹស​គល់នៃជីវិត។         

ឯកសារពិគ្រោះ

១. គង់ សុខហេង, សិក្សាអត្ថបទអក្សរសិល្ប៍បរទេស , ២០១២,  រោងពុម្ពពេជ្រណែត

២. លាង ហាប់អាន, សិក្សាអត្ថបទស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ , ១៩៦៦

៣. ជួន ណាត, វចនានុក្រមខ្មែរ ,១៩៦៨,  វិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ

៤. ហ្សាក់​​ ហង់រី ប៊ែណាដាំង​ ឌឺ សាំង​ព្យែ, រឿងប៉ូល វីរហ្សីនី

៥. ប្រៀបធៀបរឿងផ្កាស្រពោន និងរឿងប៉ូល វីរហ្សីនី,

ចប់

 រៀបចំដោយនិស្សិត១.ម៉ុង ករុណា          ​​   ​​​          ២.ហ៊ន សុផល                      ៣.វ៉ាយ គីមហុងព.ស.២៥៥៦       គ.ស.២០១៣