សាកល្បងសិក្សារឿងរាមាយាណៈ ដែលជាការនិពន្ធរបស់លោកវាល្មិកិ( នេះគ្រាន់តែជាជំនួយចំណេះដឹងមួយជ្រុងតែប៉ុណ្ណោះ)

បាឋកថាស្តីពី´សីលធម៌ និងច្បាប់´

បណ្ឌិតសភាចារ្យ ខ្លូត ធីតា ៖ បាឋកថាស្តីពី´សីលធម៌ និងច្បាប់´ 

តែងសេចក្តីទាក់ទងរឿងរាមកេរ្តិ៍ខ្មែរ

ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុក ខេត្តកំពង់ធំ

ល្ខោន​ខោល ឧកញ៉ា​ទេពពិទូ ក្រសេម គន្ថ​បណ្ឌិត រៀបរៀង (ស្រង់​ចាក​ទស្សនាវដ្ដីកម្ពុជសុរិយា ឆ្នាំ​១៩៤៨)

តួនាទី នៃអក្សរសិល្ប៍ប្រជាប្រិយខ្មែរ ក្នុងការរួមចំណែកជាវិភាគទានសង្គម

រឿង អ្នកម្តាយ

រឿង ចៅហ្វាយនាយ និងកូនចៅ

រឿង បណ្ឌិត និងអ្នកចែវទូក

ភាពខុសគ្នា រវាងល្ខោនខោលខ្មែរ និងល្ខោនខុនថៃ... ល្ខោនខោលត្រូវបានប្រទេសកម្ពុជាយើងលើកមកសម្តែងតាំងពីស.វទី៩មកម្ល៉េះ

ល្ខោនខោល ឬរបាំពាក់របាំងមុខ គឺជាទម្រង់ល្ខោនបុរាណមួយប្រភេទ ដែលមានវ័យចំណាស់នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍យើងនេះ និងត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថាបានចាប់កំណើតតាំងពីយូរណាស់មកហើយ។

ទម្រង់លក្ខណៈ នៃការសម្តែងល្ខោនខោលជាទូទៅ បង្ហាញអំពីរឿងរាមាយណៈរបស់ឥណ្ឌាតែមួយគត់។ ឥទ្ធិពលនៃរឿងរាមាយណៈឥណ្ឌាកាលពីសម័យមុន ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយនៅទូទាំងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ មិនថាតែ កម្ពុជា ថៃ ឡាវ វៀតណាម ភូមា ឥណ្ឌូនេស៊ី ឬម៉ាឡេស៊ីទេ គឺសុទ្ធតែបានទទួលឥទ្ធិពលនៃរឿងនេះទាំងអស់។ ទាក់ទងទៅនឹងរឿងរាមាយណៈនេះ ប្រទេសខ្មែរយើងបានយកមកនិពន្ធសាជាថ្មី ដោយដាក់ចំណងជើងថា រឿងរាមកេរ្តិ៍ ហើយក៏បានលើកយកមកចែកចាយជូនអ្នកទស្សនាតាមរយៈការសម្តែងជាទម្រង់ល្ខោនខោលភាគច្រើន។

អត្ថាធិប្បាយ​ថា ពាក្យ​ថា «​ខោល​» ឬ «​ល្ខោនខោល​»

យោង​តាម​សៀវភៅ «​ទស្សនីយភាព​ខ្មែរ​» អត្ថាធិប្បាយ​ថា ពាក្យ​ថា «​ខោល​» ឬ «​ល្ខោនខោល​» បើ​តាម​សង្ឃដីកា​របស់​សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ​ជួន ណាត ដែល​បាន​កត់​ទុក​ក្នុង​វចនានុក្រម​ខ្មែរ បោះពុម្ពផ្សាយ​ដោយ​ពុទ្ធសាសនា​បណ្ឌិត្យ​ឆ្នាំ​១៩៦៧ ត្រង់​ទំព័រ​១០២​ថា ៖ ខោល​គឺជា​ពួក​ល្ខោន​ប្រុស រឿង​«​រាមកេរ្តិ៍ » ។

ចំពោះ​លោក​ហ្ស​ក សឺ​ដេ​ស វិញ បើ​តាម​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​ដែល​សាកលវិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​វិចិត្រសិល្បៈ​បាន​ស្រង់​យក​មក​ចុះ​ក្នុង​កម្រង​សិក្សា​កថា «Annale de l’ URBA No 1» បោះពុម្ព​ឆ្នាំ​១៩៦៧ ត្រង់​ទំព័រ​១៥៧​ថា​៖ Le mot Khol serait celui queles Cambodgiens emploient pour désigner une variété des grands singes ។

ដូច្នេះ​សម្រាប់​លោក​សឺ​ដេ​ស ល្ខោនខោល​គឺជា «​ល្ខោន​នៃ​របាំ​ស្វា​» ។

សម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ

សម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (ប៉ុល ពត) ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ មានរយៈពេល៣ឆ្នាំ ៨ខែ ក្រោមការដឹកនាំ​ដោយ​រដ្ឋាភិបាល ​ប៉ុល ពត។ ​បើ​យើង​ក្រឡេក​​មើល​អក្សរ​សិល្ប៍​សម័យ​នោះ​វិញ ​វា​ស្ទើរ​តែ​រលាយ​បាត់​សូន្យ​សុង​ពី​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​តែ​ម្ដង ​ហើយ​ផលិត​កម្ម​នានា​ដែល​បាន​ផុល​ឡើង​មុន​សម័យ​ដ៏​ខ្មៅ​ងងឹត​នេះ ​ក៏​ត្រូវ​បាន​កម្ទេច​ចោល​ដោយ​ក្រុម​ខ្មែរ​ក្រហម​ដែរ​។

វិភាគរឿងអក្សរសិល្ប៍

Take me me to your heart (English Song)

Take me me to your heart

I.                  I.. Hiding from the rain and snow trying to forget but I won’t let go. Looking at a crowded street listening to my own heart beat, so many people all around the world. Tell me where do I find someone like you girl.

វិស័យឥតផ្សែង (បទបថ្យាវត្ត)

 វិស័យឥតផ្សែង

(បទបថ្យាវត្ត)

១.     សិល្បៈវប្បធម៌រួមមានចម្លាក់                                                     

មានគ្រប់លក្ខណៈឆ្លាក់យ៉ាងចំណាន

         បន្សល់កេរ្តិ៍ទុកកាត់ថ្លៃពុំបាន                                      

    កូនខ្មែរគ្រប់ប្រាណថែថួនបន្ត  ។

សាកល្បងសិក្សាអត្ថបទរឿងប៉ូល​វីរហ្សី​នី

សាកល្បងសិក្សាអត្ថបទរឿងប៉ូល​វីរហ្សី​នី

សេចក្តី​ផ្តើម

        រឿង​ ប៉ូល​វីរហ្សី​នី គឺ​ជា​អក្សរសិល្ប៍​បារាំង​បែប​ប្រលោម​លោក​មនោសញ្ចេតនា ដែល​ត្រូវ​បាន​និពន្ធ​ដោយ​អ្នក​និពន្ធ​បារាំង​មួយ​រូប​គឺ​លោក ហ្សាក់​​ ហង់រី ប៊ែណាដាំង​ ឌឺ សាំង​ព្យែ(Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre) ​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​នៅ​​ឆ្នាំ​១៧៨៧ និង​ប្រែ​សម្រួល​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ដោយ​លោក ហង្ស ធុនហាក់។ រឿង​នេះ​​និយាយ​អំពី​គូ​សង្សារ​មួយ​គូ​គឺ ប៉ូល និង វីរហ្សីនី ដែល​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នាលើ​កោះ​ម៉ូរីស​តាំង​ពី​តូច​រហូត​ដល់​ធំ​ពេញ​វ័យ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ទាំង​ពីរត្រូវ​ព្រាត់​ប្រាសគ្នា​ទៅ​វិញ។ វា​ជារឿង​ប្រលោមលោក​មួយ​ដ៏​មាន​អត្ថន័យ ដែល​ហាក់​ដូច​ជាមាន​ជីវិត​ខំ​ស្រែក​ថ្ងូរ​នៃពិភពជិត​ស្លាប់​គ្រប់​ទីកន្លែង។

សិក្សារឿង ប៉ូល វីរហ្សីនី

សិក្សារឿង ប៉ូល វីរហ្សីនី

សេចក្ដីផ្ដើម

          រឿង ប៉ូល វីរហ្សីនីនេះ និពន្ធដោយលោក ហង្ស ធុនហាក់ ដែលជាស្នាដៃនិពន្ធប្រលោម លោកបែបមនោសញ្ចេតនា។ ខាងក្រោមនេះយើងសូមនាំលោកអ្នកមកសិក្សារឿង ប៉ុល វិរហ្សីនីទាំងអស់គ្នា។

ជំនឿ ទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណីខ្មែរ

ល្បងសិក្សាទស្សនវិជ្ជាមនោគមវិជ្ជាជឿនលឿនតាមរយៈរឿង ស៊ឹម អ្នកបរឡាន

តើរឿង ទុំទាវ ជារឿង ពិត ឬជារឿង ប្រតិដ្ឋ ?

សិក្សាប្រៀបធៀបរឿងផ្កាស្រពោន និងរឿងស្នេហាមួយ